Oenanthe aquatica
Watertorkruid

Overzicht Oenanthe aquatica op deze site
Foto's Oenanthe aquatica op internet
Oenanthe aquatica en Phellandrium aquaticum bij Kurt Stueber Gruppe Max Planck IZ
Oenanthe aquatica in Plantago PlantIndex |
Phellandrium aquaticum - Water Tor-kruid

Groeiplaatsen.
In Sloten en Gragten. Algemeen door de geheele Republiek in Sloten, waar geen zout water komt.
Kragt en Geneeskundig gebruik.
Wordt door Bergius, als Pisdryvend en Wondheelend aangeprezen.
Huishoudelijk Gebruik.
Het geen men oudtyds verzekerde, dat deze Plant voor Paarden zeer schadelyk was en hun lamheid veroorzaakte, heeft Linnaeus door genomen proeven, volgens opgave van Gmelin, bevonden, dat niet moet worden toegeschreven aan de Plant, maar aan het Insect Curculio paraplecticus (*), het groot Europisch Olyphantje, dat zich veel aan deze plant onthoudt: daarentegen beweert Blumenbach in zyn Handboek der Natuurlyke Historie, dat deze beschuldiging niet het Insect, maar wel de Plant betreft. Volgens Linnaeus in zyne Reize door Oeland, zou niet het versche, maar het droge Kruid, den Paarden nadeelig zyn. Brugmans, die het mede onder de schadelyke Planten in vochtige Weilanden opnoemt, meent ook, dat het in kragt veel overéénkomt met het Conium maculatum, gevlekte scheerling. Gmelin rekent het een doodelyk vergift voor Schapen; doch voor Runderen is het volgens De Gorter, een onschadelyk Voeder. — Het Zaad een voortreffelyk middel tegen den Droes, Hoest, als ook tegen alle uitwendige Wonden en Kwetzuren der Paarden. (Mattuschka.) De Wortel dikwyls voor de Apotheken opgezogt, in plaats van het genoemde Conium maculatum. (Tieboel in Roman's Catalogus.)
<< (*) Noot Luc: Curculio paraplecticus: een soort snuitkever (Waterscheerlingsnuitkever) die op en in deze plant huist. Linnaeus dacht, ten onrechte, dat deze kever verlammingen teweeg bracht, vandaar 'paraplecticus'.De huidige naam is 'Lixus paraplecticus'>>
 |